Saatimizin sesini kısmak için saniyenin üstüne tıklayın.
egedersler
Aliterasyon
Şiirde art arda gelen mısralarda ünsüz seslerin tekrarlanmasına denir. Ünlü sesler tekrarlandığında Asonans meydana gelir. Fakat bu iki sanatı tıpkı teşhis ve İntak gibi birbirinden ayırmak pek mümkün değildir. Zîrâ çoğu zaman hecelerde ünlü ve ünsüz sesler bir arada bulunurlar. Dolayısıyle Aliterasyon ve Asonans sanatı aynı anda meydana gelir:
Dest-bûsi arzûsiyle ölürsem dûstlar
Kûze eylen toprağım sunun ânınla yâre sû
(Fuzûli)
(Dostlar, elini öpmek arzusu ile ölürsem/Toprağımdan kâse yapın, onunla yâre "Peygamberimize" su ikram edin.) anlamındaki bu beyitte "s" ve "û" sesleri ahenk meydana getirecek şekilde tekrarlanıyor. Dolayısıyle iki sanat birlikte vardır. Aşağıdaki mısralarda ise Aliterasyon daha belirgindir:
Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya,
Alsa bu soğuk taşlar alnımdaki ateşi
Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya
Ölse kaldırımların karasevdalı eşi.
(Necip Fazıl)
"t" , "ş", "1", "k" ünsüzlerinin tekrarı şiirde kendine has bir ahenk oluşturuyor. İşte Aliterasyon budur. Kelimelerin mana değil söz özelliklerine dayandığı için söz sanatlarındandır. Şairin ahengi düşünerek bu yola baş vurması, yani fikrî bir çaba sarfetmesi dolayısıyla fikre bağlı sanatlardandır.
Bugün 21 ziyaretçi (22 klik) kişi burdaydı!